Jako dzieci nie mamy wpływu na to, jak będzie wyglądało nasze życie. Obowiązek nauki do 18 roku życia determinuje nasze codzienne rytuały powtarzane przez lata. Następnie część osób kontynuuje naukę na uczelniach wyższych. I tak naprawdę dopiero w momencie ukończenia liceum w pełni przejmujemy kontrolę nad swoim życiem. Czy aby na pewno? W końcu za coś trzeba żyć. Niestety pieniądze na drzewach nie rosną i tak chcąc wyżyć udajemy się codziennie do pracy. I znów powtarzamy te same rytuały. To jest ta smutna część życia, bo po raz kolejny nasz los zależy od kogoś innego. A gdzie czas na cieszenie się życiem? Dlatego mówię stanowcze nie rutynie i pokażę Wam, że nawet to ciężkim dniu pracy można cieszyć się życiem. Pamiętajcie, życie to nie tylko praca, lecz także:
budzenie się obok ukochanej osoby...
relaks z książką i gorącym napojem w zimowe wieczory...
spotkania i szaleństwa z przyjaciółmi...
cieszenie się z wakacji - nawet tych najkrótszych...
tańczenie jakby nikt nie patrzył...
A przede wszystkim - bycie sobą!
Po prostu obudź się i żyj!
Niezła mantra na gorsze dni! :)
OdpowiedzUsuń